Afgelopen zondag was onze jaarlijkse Top2000 kerkdienst, vol eigentijdse popmuziek. Het thema was: dichtbij. Leven met warmte, warmhartig, openhartig, zoals hij, Jezus. Als we dat nu eens wat meer zouden doen. Misschien dat dan de wereld er anders uit zou zien. Maar de praktijk is helaas anders: er is veel onvrede en asociaal gedrag. Daar moet toch wat aan te doen zijn? Iemand zou iets moeten doen. Een sterke leider, zou dat niet wat zijn? En dan noemen we Duitse Bocht, net boven Groningen, de Groninger bocht. En dopen we Amerika, een plaats in Drenthe, om tot (ik doe maar een voorstel) Johanneskerke. En als wetten ons niet uitkomen? Dan doen we die toch gewoon weg. En als mensen ons niet uitkomen? Dan doen we die….
Welkom in de wereld van sterke leiders, die gouden bergen beloven en ondertussen vooral gemotiveerd worden door bergen goud. Het is de wereld van de omkeer. Een evangelie van vrijheid van handel en wandel. Maar dan wel voor wie het zich kan veroorloven. Willen we die kant op? Een sterke leider? Het is een tendens die wereldwijd in opmars lijkt te zijn. Meestal duurt het dan niet lang of men wil fundamentele waarden van de rechtsstaat (de grondwet) aanpassen. Een teken aan de wand. Je houdt je hart vast!
Misschien moeten we het omdraaien en het juist niet zoeken in een sterke leider, maar in een zachte (zachtmoedige) leider. Kijk, en dát is nu net wat Jezus is. Een zachte leider, die trouwens wel heel fel kan zijn op misstanden! Dat is een blijvende bron van inspiratie voor ons als kerk.