Nee, het is niet een nieuw type preekstoel van een bekend Zweeds woonwarenhuis. Als het voorzichtig begint te winteren kan het bij Sven eigenlijk alleen maar om Sven Kramer gaan, één van de grootste Nederlandse schaatsers. Onlangs bij het Nederlands Kampioenschap maakte hij onverwacht een uitstapje naar het marathonschaatsen. De verklaring is de volgende. Als je steeds dezelfde trainingsvorm hanteert kun je ook hetzelfde resultaat verwachten. Dat is prima als je aan de top staat. Maar als je door anderen voorbij gestreefd wordt (en dat is het geval) moet je soms andere wegen durven bewandelen, zoals een keer een marathon.
Nu is misschien de vergelijking van het kerkenwerk met topsport wat overdreven. Maar er zijn zeker raakvlakken. Veel kerken hebben de gewoonte door te blijven gaan op een ooit ingeslagen weg. Heel lang kon deze vorm moeiteloos overeind blijven. Maar tijden zijn veranderd en de plaats en het imago van kerken in de samenleving is veranderd. Als Johanneskerk willen we graag met de tijd mee gaan, omdat we geloven in een kerk en een geloof met betekenis voor mensen hier en nu. We willen een open kerk zijn waar mensen zich snel thuis kunnen voelen, waar mensen welkom zijn. Daarom gaan we experimenten niet uit de weg. Niet omdat het moet maar vooral omdat we daar ook zelf behoefte aan hebben.
Als kerk leven we van een boodschap van opstanding en vanuit het geloof dat mensen tot bloei mogen en kunnen komen. Het is en blijft een prachtige uitdaging om daar vorm aan te geven, eigentijds en afwisselend. Overigens is dat niet nieuw. Met de woorden toegeschreven aan de heilige Augustinus ‘Ecclesia semper reformanda est’: een kerk moet zich altijd blijven hervormen. Later heeft Luther dit overgenomen. Zo kunnen we als kerk leren van Sven en kan Sven misschien wat leren van dat heel oude kerkelijke motto.