‘Ach, die arme Janine toch!’, in het programma Boer zoekt vrouw. Ik geef het eerlijk toe: het is toch aandoenlijk zowel het gestuntel als de spaarzaam ontluikende liefde, te zien bij de boeren (en die ene boerin) op hun wankele schreden op het liefdespad. Afgelopen zondag had schapenboerin Janine het niet meer: wat een keuzestress! In mooi Achterhoeks: ‘Ach, arm schaop!’. Familie, vrienden en half Limburg werd afgebeld en om advies gevraagd. Maar, lieve Janine, sommige keuzes moet je nu eenmaal zelf maken. Toch kan een hulplijntje, iemand die je een spiegel voor houdt, wel heel erg helpen! Soms heb je mensen nodig die je helpen, om in een open gesprek de werkelijkheid beter te zien. Eigenlijk is dát, elkaar een spiegel voorhouden, één van de kerntaken van het geloof. In het pastoraat, als ontmoetingen met een ander én in de overdenking in kerkdiensten. Daar zijn het woorden uit de Bijbel die uitdagen tot in de spiegel kijken: hoe sta ik in het leven?
Afgelopen weekend hadden we in de Johanneskerk bezoek vanuit onze partnergemeente Herold (uit het Duitse Erzgebirge, voormalig Oost Duitsland). De contacten bestaan nu al meer dan 35 jaar. Zaterdagavond keken we samen in de spiegel met vragen als: ‘Wat vond je zwaar de afgelopen twee jaar?’ en ‘Wat heb je nodig om op te bloeien?’ In beide gevallen werd duidelijk dat we opleven van oprechte ontmoeting, zowel horizontaal (met elkaar) als verticaal (de ontmoeting met God). Bij het opbloeien kwam ook het woord ‘bier’ op tafel. Dat had alles te maken met het bezoek aan de Stadsbrouwerij in Bredevoort. Ontmoeting én ontspanning! Al werd het wel even lastig. Want welke biertje was nu het lekkerste? Tja, toch weer die keuzestress, hé!