In deze tijd met beperkingen kunnen we best wat opbeurends gebruiken. Lastig. Maar soms krijg je zomaar een kadootje. Ineens was er vorige week volop sneeuw en ijs! In een vergadering dinsdagmiddag kwam de vraag: ‘Zou het niet leuk zijn daar iets mee te doen in een kerkdienst? Een “buitenkerkelijke” dienst, zoals afgelopen zomer?’ Het gevolg: dinsdagavond de opzet uitwerken en woensdagochtend met -8 graden, in mijn snowboots, de natuur in voor buitenopnames in het Winterswijkse Woold. Het resultaat is terug te kijken op kerkdienstgemist.nl, bij PKN Lichtenvoorde.
Het is een mooi voorbeeld hoe we als Johanneskerk willen zijn: actueel en niet bang voor een experiment of een uitdaging. De één komt met een idee. Samen pakken we het op en dan begint de sneeuwbal te rollen. Iedereen deed direct enthousiast mee. Muzikanten in een (gelukkig voor hen) verwarmde kerk, waarbij de kosters eerst nog emmers vol stuifsneeuw van de zolder van de kerk hadden geruimd!
Het sluit aan bij het thema van de kerkdienst: aanpassen aan situaties en daar het beste van maken. Dat is wat Jezus doet. Als bij een bruiloft de wijn op dreigt te raken maakt hij water tot wijn. Nu ligt dat voor ons wat moeilijker maar toch… In figuurlijke zin kunnen ook wij van water wijn maken. Hoe ga jij om met situaties, binnen je eigen mogelijkheden: is het glas voor jou half leeg, of half vol?
Ook wij kunnen van water wijn maken: door het gewone iets extra’s te geven. Door aandacht, een luisterend oor, een attentie, wordt het alledaagse doorbroken en krijgt het leven iets moois. Als we dat komende week allemaal doen dan breekt misschien de lentezon wel door! Daar hef ik graag het glas op. Van harte alle goeds toegewenst, met een Joodse groet: Lechaïm! Op het leven!