Nog even en het jaar 2022 is verleden tijd. Ergens, lang geleden (in nog meer verleden tijd) ging het op school bij de lessen Nederlands taal over voltooid en onvoltooid verleden tijd. Best ingewikkeld. Als ik kijk naar het afgelopen jaar heb ik de indruk dat het bij 2022 gaat om een onvoltooid verleden tijd. Wat er dit jaar is gebeurd zal nog verregaande gevolgen hebben in het nieuwe jaar. Misschien niet zo verwonderlijk dat veel mensen graag een streep onder dit jaar willen zetten. Of nog liever: een streep door het jaar. Maar zo werkt het niet. Toch is er ook veel weerbaarheid. Noem het maar de positieve kant van onvrede. We laten ons niet op de kop zitten! Crisis of niet, net voor Kerst werd een recordomzet gehaald aan pinbetalingen.
Zo zal er ook dit jaar weer een groot bedrag in lucht op gaan met meer of minder knallen. Als kind deed ik er graag aan mee. Omdat mijn budget beperkt was kocht ik dan een matje ’70-knappers’. Ieder rotje werd zorgvuldig gedemonteerd om ‘tot ontploffing’ gebracht te kunnen worden. Later volgden ‘piraten’ en ‘astronauten’. Wilde je echt meetellen dan was er de zevenklapper! Hoe harder, hoe beter? Voor mij in ieder geval niet meer. Ik klap liever voor mensen die heel maken i.p.v. stuk maken. Kerst ligt net achter ons. Vrede op aarde begint met die woorden van Jezus: oog hebben voor de minsten, armen, hongerigen, zieken. Het is een heel rijtje. In de kerkgeschiedenis staat het te boek als de zeven werken van barmhartigheid. Wat mij betreft is dát een zevenklapper om mee te nemen in het nieuwe jaar: de onvoltooid tegenwoordige tijd.
Iedereen, van harte, een heel goed en gezegend 2023 toegewenst! Het ga je goed!