In 1934 schreef George Gershwin het bekend geworden lied: Summertime (uit de opera Porgy and Bess). Het jazz getinte lied mag je best een klassieker noemen. Het begint met de tekst ‘Summertime and the living is easy’. Vrij vertaald: ‘Zomertijd en een leven zonder zorgen’. Zó zouden we het ook graag willen. Maar die zorgeloze zomers lijken voorbij. Misschien wel typerend voor de wereld waarin we leven: het is sinds vorige week weer puffen geblazen! Dan heb ik het even niet over het gepuf van mensen. Nee, als je nu het buitengebied ingaat kun je het aan alle kanten horen puffen: het puffen van waterkanonnen in weilanden en gortdroge akkers.
Zomertijd. Het is een dilemma: moet je de kwetsbare grondwaterstand verder omlaag brengen door water op te pompen? Maar wat is het alternatief: moeten boeren hun gewassen en daarmee hun inkomsten maar later verpieteren? Dat kan toch ook niet! Dat vraagstuk doet menigeen puffen. Het is zeker niet het enige vraagstuk. Hoe gaan we daar mee om? Bij mij komen uitdrukkingen bovendrijven als ‘pappen en nathouden’, ‘dweilen met de kraan open’. Maar als het water al zo schaars is? Flauw natuurlijk, maar anders gezegd: wat is wijsheid? Het is goed dat kerken niet meer roepen dat ze alle antwoorden hebben. Maar we hebben wel onze gedachten.
Het kleine Bijbelboek Spreuken zegt het volgende: ‘Het begin van wijsheid is dat je wijsheid zoekt, inzicht najaagt met alles wat je bezit’. Wijsheid begint bij inzicht, met je verdiepen in wat er speelt, oprecht aandacht hebben voor problemen en samen zoeken naar oplossingen. Zoeken naar inzicht dus. Daarom vinden we het als Johanneskerk zinvol te putten uit een andere en oude bron, die nooit droogvalt.