Ineens is hij er weer! Mijn speelse notenverzamelaar met de pluimstaart: het eekhoorntje. Het is iets dat ik voor mijn ogen zie gebeuren. Zodra de walnoten in onze notenboom beginnen te vallen zijn ze ook de moeite waard voor vriendje Pluimstaart. Het beestje rent en vliegt door de tuin en loopt overal te slepen met walnoten. Deze worden her en der begraven. Achterliggende gedachte zal zijn dat er in tijden van nood altijd wel ergens iets te vinden is: ‘wie wat bewaart heeft wat’.
In de Johanneskerk zien we het geloof als iets dat van waarde is. Niet voor niets zegt één van de psalmen: ‘Wie God bewaart is wel bewaard.’ Dat wil niet zeggen dat je dan nooit problemen zult hebben. Maar het geloof in een God, die mensen opstandingskracht wil geven, voelt wel als een steun in de rug als er zorgen zijn. Die zorgen zijn er voor onze samenleving op dit moment zeker. Net als vriendje Pluimstaart denken we dat het goed is om in tijden van nood als kerk onze noten niet voor onszelf te houden.
Daarom proberen we, net zoals het eekhoorntje, her en der nootjes neer te leggen. Zoals in deze stukjes Elna, of op onze facebookpagina en onze website. Daarnaast zijn de kerkdiensten voor iedereen te vinden zijn op kerkdienstgemist.nl bij PKN Lichtenvoorde. Helaas kunnen wij dit jaar niet zoveel noten verspreiden als we zouden willen. In de kerkdiensten hebben we letterlijk helemaal geen noten op onze zang. Maar waar het kan zoeken we naar wegen, zoals bij de deelname aan de corsoroute. Op deze wijze hopen we te delen wat voor ons van waarde is.: geloof, hoop en liefde. We doen dat het liefst op een aansprekende manier, zodat men zal zeggen ‘ik heb weer genoten!’